شناخت مختصري از زندگاني امام هادي (ع)

مشخصات كتاب

نويسنده : مهدي پيشوايي

ناشر: سيره پيشوايان

موضوع : امام هادي (ع)

مقدمه

«امام ابوالحسن علي النقي الهادي» - عليه السلام - پيشواي دهم شيعيان، در نيمه ذيحجه سال 212 هجري در اطراف مدينه در محلي به نام «صريا» به دنيا آمد [1] پدرش پيشواي نهم، امام جواد - عليه السلام - و مادرش بانوي گرامي «سمانه» است كه كنيزي با فضيلت و تقوا بود [2] . مشهورترين القاب امام دهم، «نقي» و «هادي» است، و به آن حضرت «ابوالحسن الثالث» نيز مي گويند [3] . امام هادي - عليه السلام - در سال 220 هجري پس از شهادت پدر گراميش برمسند امامت نشست و در اين هنگام هشت ساله بود. مدت امامت آن بزرگوار 33 سال و عمر شريفش 41 سال و چند ماه بود و در سال 254 در شهر سامرّاء به شهادت رسيد.

خلفاي معاصر حضرت

امام هادي در مدت امامت خود با چند تن از خلفاي عباسي معاصر بود كه به ترتيب زمان عبارتند از: 1 - معتصم، برادر مأمون (217 - 227) [4] . 2 - واثق، پسر معتصم (227 - 232) . 3 - متوكل، برادر واثق (232 - 248) . 4 - منتصر، پسر متوكل (6 ماه) . 5 - مستعين، پسر عموي منتصر (248 - 252) . 6 - معتزّ، پسر ديگر متوكل (252 - 255) . امام هادي در زمان خليفه اخير مسموم گرديد و به شهادت رسيد و در خانه خود به خاك سپرده شد.

اوضاع سياسي، اجتماعي عصر امام

اين دوره از خلافت عباسي ويژگيهاي دارد كه آن را از ديگر دوره ها جدا مي سازد ذيلاً به برخي از اين ويژگيها اشاره مي كنيم: 1 - زوال هيبت و عظمت خلافت: خلافت، چه در دوره اموي و چه در دوره عباسي، براي خود هيبت و جلالي داشت، ولي در اين دوره بر اثر تسلط تركان و بردگان بر دستگاه خلافت، عظمت آن از بين رفت و خلافت همچون گويي به دست اين عناصر افتاد كه آن را به هر طرف مي خواستند پرتاب مي كردند، و خليفه عملاً يك مقام تشريفاتي بود، ولي در عين حال هر موقع خطري از جانب مخالفان احساس مي شد خلفا و اطرافيان و عموم كارمندان دستگاه خلافت، در سركوبي آن خطر نظر واحدي داشتند. 2 - خوش گذراني و هوسراني درباريان: خلفاي عباسي در اين دوره به خاطر خلأيي كه بر دستگاه خلافت حكومت مي كرد، به شب نشيني و خوش گذراني و ميگساري مي پرداختند و دربار خلافت غرق در فساد و گناه بود. صفحات تاريخ اخبار